Mug
Vroeger als kind werd ik ook altijd al gebeten. Ik heb er foto’s van. Zit ik met zo’n dik oog op het strand.
Om met de deur in huis te vallen: ze hebben dit jaar Nieuwegein ook weer weten te vinden, de steekmuggen, en mij ook.
U kent dat wel. Je ligt lekker te slapen en ineens verbeeld je je dat je gezoem hoort.
Dan volgt de ontkenningsfase. Je wilt het niet weten. Het kan niet waar zijn. Je trekt het dekbed wat verder over je hoofd, maar dat is dan weer veel te warm, dekbed weer weg, omdraaien, en rustig gaan slapen, er zit geen mug.
Even later zit ik rechtop in bed. Een mug, ik weet het zeker.