Stoplicht

Ik werd er nogal zenuwachtig van toen ik het in de krant las.

In de Gemeente Buren zijn 500 van de 900 lantaarnpalen verwijderd, om te beginnen in de zogenaamde buitengebieden. Later volgen de dorpskernen. Dat scheelt zomaar 25.000 euro per jaar. Volgens de verantwoordelijke wethouder ‘zorgt straatverlichting voor schijnveiligheid. In het donker zie je best wat, bijvoorbeeld door maanlicht. Maar boeven, die net buiten het schijnsel van een lantaarn staan, zie je juist makkelijk over het hoofd.’

Vanwege alle protesten liet de Gemeente kort daarop weten, dat ‘inwoners, die erg gehecht zijn aan hun lantaarnpaal een leasecontract kunnen afsluiten.’ Voor 1050 euro kunnen ze de paal voor 10 jaar huren. Of wat ook kan: een afgedankte lantaarnpaal overnemen, op het eigen erf plaatsen en zelf de elektrische ontsteking regelen. Ik vind het eigenlijk heel knap bedacht. Je moet er maar op komen.

In Arnhem heeft de Gemeenteraad besloten dat de stad  ‘tweemaal viezer mag’. Huh? Viezer dan wat? Ik zie ze al rekenen met ingewikkelde formules onder het motto:  ‘Arnhem schoon, heel en veilig.’ En dus verdwijnen er 650 van de 1300 afvalbakken. Dat is de helft en dan wordt de stad dus twee keer zo vies. Zo simpel is het. Volgens de wethouder ‘biedt dit kansen om de zelfredzaamheid van de burgers te vergroten.’ Burgers mogen hun lege patatzakjes straks zelf mee naar huis nemen en ze daar in alle rust opruimen. En de wethouder zei ook nog, dat een op straat gegooid plastic flesje er in de zon 5 jaar over doet om te vergaan en in de schaduw zelfs 10 jaar. Ik vind het een heel inspirerend verhaal van die wethouder. Ik kreeg al echt zin in zelfredzaamheid.

En in Amsterdam-Noord liet de wethouder weten ‘dat wij minder vaak in uw buurt gaan vegen en ook zwerfvuil wordt minder vaak weggehaald’. Op 120 afvalbakken zit inmiddels een witte sticker: ‘deze afvalbak gaat binnenkort weg. Wilt u dat de bak blijft? Adopteer hem dan. U leegt de bak. Het stadsdeel levert de prikkers en de huisvuilzakken. U krijgt ook gratis een sleutel van de bak.’ Amsterdam-Noord heeft er een prachtig motto bij bedacht: ‘Schoon en groen, samen doen!’ Wie meer affiniteit heeft met grote afvalbakken kan in Amsterdam-Noord trouwens ook een ondergrondse afvalcontainer adopteren. Ik vind het heel goed, dat burgers zo bij hun wijk betrokken worden.

Maar ik werd er ook nogal zenuwachtig van: stel dat je moet kiezen tussen afvalbakken en lantaarnpalen? Of dat je geen geld hebt om te leasen of te adopteren. Dan ben je in een klap én een afvalbak en een lantaarnpaal kwijt.

Op de site van de Gemeente Nieuwegein staat dat een ambtelijke werkgroep de opdracht heeft gekregen om verkenningen uit te voeren voor ‘financiële bouwstenen’, een hele ingewikkelde term voor ‘waar kunnen we het beste op bezuinigen’. En daarom heeft de werkgroep drie scenario’s bedacht: ‘Nieuwegein schoon, heel en veilig’, ‘Sociaal Nieuwegein’ en ‘Actief Nieuwegein.’ Als de Gemeenteraad bijvoorbeeld vindt, dat Nieuwegein wel twee keer zo asociaal mag, dan vallen de bezuinigingen geheid binnen het blok ‘Sociaal Nieuwegein.’ En als we met elkaar vinden, dat het wel wat ruiger kan met de verkeersveiligheid, dan wordt er gekort in de rubriek ‘Nieuwegein schoon, heel en veilig’. Ik vind het een verstandige aanpak en ik ben blij dat de burgemeester zegt dat er nog helemaal niets besloten is.

Maar ik ben er toch niet gerust op. Ik ben vooral bang voor de stoplichten. Dat ze die gaan weghalen en dat ik dan straks met zo’n spiegelei in de hand als zelfredzame burger het verkeer moet regelen op het drukste kruispunt van Nieuwegein.